تحلیل رادیکالیزم مذهبی
واژه رادیکالیزم در توصیف اندیشه یا عمل سیاسی نامناسب می باشد. رادیکالیزم مذهبی طرفداری از تندروی، خشونت، تعصب کور و جاهلانه و متنگرایی مذهبی همراه با جمود و عقلانیت ستیزی است . چنین واژه ای همراه با بار معنایی کاملاً منفی از سوی دستگاههای تبلیغاتی استکبار جهانی در جهت تخریب وجهه جریان های اصیل اسلامی مورد استفاده قرار می گیرد . توضیح اینکه :
ظهور و گسترش جریان احیای فکر دینی در جهان اسلام در دو سده اخیر در برابر تهاجم فکری و فرهنگی غرب مدرن، یکی از پدیده‌های حایز اهمیت در جهان اسلام است. چنین جریانی که پس از مدتی رکود در جهان اسلام فرآیند رستاخیز اسلامی را رقم زده است، با ظهور انقلاب اسلامی در ایران توان مضاعفی یافت. دنیای مدرن غرب نیز که تحمل جریانی برتر را در مقابل خود نداشت، از دو سده پیش با ذهنیتی مملو از غرور و تفاخر به دست آوردهای فنی خود به دیگر فرهنگ‌ها و تمدن‌ها نگریسته است و بر این اساس با نگاه منفی و عقب‌مانده، جریان اسلام گرایی معاصر را ارزیابی نموده است. نتیجه این امر، استفاده از برچسب‌ها و عناوینی چون رادیکالیزم مذهبی، بنیادگرایی اسلامی و دینی، تروریزم بین المللی و تعابیری این چنین بود که با دیده تحقیرآمیز و عقب‌مانده و تاریک اندیش، اسلام‌گرایان را توصیف می‌کند. و تصویری متعصب، خشن، تروریست، جزم اندیش، تمدنسوز، آزادیستیز و ضددموکراسی از حرکت اصیل اسلامی ارائه می دهد . تا راحت تر بتوانند جنبش مقاومت اسلامی و ملت ما را سرکوب، اعدام، شکنجه و تخریب کنند. اکنون بعد از دو دهه و نیم نتوانستند این موج را متوقف کنند، موج کوچکی که از حلقههایی محدود در ایران آغاز شد و امروز در کجای دنیاست که ایجاد موج های جدید نکرده باشد.
در نظر آنها دین نباید ادعای اجتماعی داشته باشد و همیشه قابل تاویل و تعریف باشد. جایگزین کردن تجربه معنوی و شخصی دینی به جای کل دین، طرح اسلام معنوی و شخصی در برابر اسلام سیاسی و بعبارتی تفکیک معنویت از سیاست در همین راستا صورت میگیرد. لذا دو جریان را در جهان اسلام تشویق و حمایت می کنند. یکی جریانی که تحجر، تعصب، خشونت و جهل از درون آن بیرون آید مانند وهابیت ، القاعده و ... که بتوان آن را به دین نسبت داد. این اسلام را به عنوان اسلام دورهی انتقالی و برای آماده سازی افکار عمومی مطرح میکنند تا بدین وسیله با اصل نهضت اسلامی برخورد کنند . جریان دومی که از حمایت آنها برخوردار است ، ایجاد بدیل و آلترنایتوی برای اسلام اصیل است که با تأویل و تحریف منابع اصیل اسلامی قرائتی سکولار از آن ارائه می دهد .
جهت آگاهی بیشتر ر.ک :
اسلام سیاسی و اسلام گرایی معاصر ، دکتر غلامرضا بهروزلک ، پگاه حوزه ، ش 209 .
